ภาวนาให้ลืมใครคนที่ทิ้งไป
ยิ่งภาวนาอ้อนวอนเท่าไรยิ่งจำจนฝังใจ
หยิบเอาเข็มของกาลเวลาที่ทิ้งไว้นาน
ผสมด้วยตำรับยาแล้วฉีดเข้าหัวใจ
ให้สารเคมีละลายทะลุร่างกาย
เพื่อลืมทุกอย่างไป
แต่มันย้อนภาพเธอให้คืนมา
มาตอกย้ำความจำที่ไร้ค่า
มันย้อนภาพเธอให้คืนมา
ยิ่งตอกย้ำให้เสียน้ำตา
เคยบอกตัวเองว่าไม่มีวันจะทำแบบนี้อีก
ในทางกลับกันก็ไม่มีวันจะลืมเธอสักที
หยิบเอาเข็มของกาลเวลาที่ทิ้งไว้นาน
ผสมด้วยตำรับยาแล้วฉีดเข้าหัวใจ
ให้สารเคมีละลายทะลุร่างกาย
เพื่อลืมทุกอย่างไป
แต่มันย้อนภาพเธอให้คืนมา
มาตอกย้ำความจำที่ไร้ค่า
มันย้อนภาพเธอให้คืนมา
ยิ่งตอกย้ำให้เสียน้ำตา
และทุกข์ทรมาน
อีกกี่วันจะลบเลือน ไม่มีทางจะลบเลือน
ยิ่งฉีดไปยิ่งเลอะเลือน สมองมันยิ่งฟั่นเฟือน
อีกกี่วันจะลบเลือน ไม่มีทางจะลบเลือน
ยิ่งฉีดไปยิ่งเลอะเลือน สมองมันยิ่งฟั่นเฟือน
ยิ่งคิดมันยิ่งกลับมา ให้เสียใจตลอดไป
แต่มันย้อนภาพเธอให้คืนมา
มาตอกย้ำความจำที่ไร้ค่า
มันย้อนภาพเธอให้คืนมา
ยิ่งตอกย้ำให้เสียน้ำตา
และมันย้อนภาพเธอให้คืนมา
มาตอกย้ำความจำที่ไร้ค่า
ก็ฉันยอมตายเสียดีกว่า
ดีกว่าทุกข์ทนทรมาน
ยิ่งฉีดไปยิ่งเลอะเลือน สมองมันยิ่งฟั่นเฟือน
อีกกี่วันจะลบเลือน ไม่มีทางจะลบเลือน